Ik ben Brecht.
Vier jaar geleden verhuisde ik van België (Gent) naar Rotterdam.
Ik had structuur nodig,
en zag een vacature in Rotterdam.
Ik kende hier niets of niemand
Dus het was structuur en avontuur.
Ik dacht niet dat ik de baan zou krijgen,
maar ik kreeg hem
en verhuisde naar Rotterdam.

Eerst werd ik verliefd op de stad
en daarna werd ik verliefd in de stad.
Sinds april wonen we samen.
28 april gaf ik mijn oude sleutel terug.

Samenwonen, spannend!
– zeggen mensen mij vaak.
Dan weet ik niet hoe ik moet reageren.
Mja, zeg ik, en haal mijn schouders op.

Eigenlijk vind ik het he-le-maal niet spannend.
Het voelt gewoon goed.
Juist,
op dit moment.
Ik volg altijd mijn gevoel.
Daardoor kan ik heel koppig zijn.

Maar als het moet zijn moet het zijn.
Inshallah.
Als het universum het wil, zal het zo gebeuren.
Zo dacht ik er ook over toen ik in Rotterdam solliciteerde.
Ik zat vol twijfel.
Zou ik wel solliciteren?
Ik deed het.
En liet het universum beslissen.
En hier ben ik nu.

Opgetekend op 4 mei in de trein van België naar Rotterdam.